Και ναι, τώρα που τελείωσαν οι Πανελλήνιες (ναι, το φορτώνω σε αυτές
) σας παρουσιάζουμε με χαρά (
) τη συνέχεια που άργησε λίγο λιγότερο από έναν χρόνο!
Enjoy!
Μόλις η συντροφιά πήρε την άδεια να αποχωρήσει από τον πύργο, προχώρησε για τρεις μέρες και τρεις νύχτες στα καταπράσινα -χάρη στους υπαλλήλους της Green Peace- λιβάδια μέχρι που έφτασε σε ένα χωριό που ονομάζονταν Μπρι, όπου και αποφάσισαν να σταματήσουν για μία ακόμη νύχτα στο πανδοχείο του χωριού.
Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 3 ημερών (και των 3 νυχτών) οι ταξιδιώτες γνωρίστηκαν μεταξύ τους.
"Πως είπαμε πως λέγεστε;" ρώτησε ο Λέγκολας το Σαμ.
"Σαμ!" απάντησε εκείνος, κόβοντας ένα μεγάλο κλαδί.
Ο Λέγκολας σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό.
"Δεν εννοούσα αυτό! Πως λέγεται το είδος σας;!;" έκανε.
"Ααα... Χομπιτ
" απάντησε ο Σαμ -χωρίς να σταματήσει το κλάδεμα, βεβαίως-.
Ο Λέγκολας έβγαλε το i-Pod από την τσέπη του και googlαρε τη λέξη ΧΟΜΠΙΤ. Περίμενε για λίγο, τόσο συγκεντρωμένος ώστε ο Σαμ παράτησε το κλάδεμα και τον κοίταξε παραξενεμένος. Ύστερα το Ξωτικό έβγαλε μια θυμωμένη κραυγή, τρομάζοντας τον Μέρυ που ήταν δίπλα του τόσο πολύ που λίγο έλειψε να πνιγεί με το πιπόχορτο που κάπνιζε.
"Τι κάνεις έτσι καλέ;" τον ρώτησε ο Πίπιν, ενώ ο Μέρυ συμφώνησε βήχοντας. Ο Φρόντο και ο Γκίμλι, αφού σιγουρεύτηκαν πως όλα ήταν εντάξει, συνέχισαν την κουβέντα τους για το μπάσκετ.
"Δεν έχει σήμα!!!!!!!!!
!!!! Αν είναι δυνατόν!!!" φώναξε ο Λέγκολας κοπανώντας κάτω τα πόδια του.
Τα τρία Χόμπιτ ανασήκωσαν τα φρύδια τους.
"Τι το ήθελες το ίντερνετ καλέ;" τον ρώτησε ο Σαμ, ενώ ο Πίπιν μουρμούριζε τι στο καλό ήταν αυτός ο Ίντερνετ. Όμως ο Λέγκολας ήταν τόσο θυμωμένος, που δεν άκουσε την ερώτηση του Σαμ.
Μια άλλη μέρα από αυτές τις 3, υπήρξε μια έλλειψη ξύλων και αναγκάστηκαν να στρωθούν όλοι στη δουλειά. Κάποια στιγμή, ο Φρόντο κοίταξε τον Μπόρομιρ, τραβώντας έτσι και το βλέμμα του Γκίμλι. Ο νάνος παρατήρησε τον άνθρωπο που καθόταν αμέριμνος στη βάση ενός δέντρου και τον πλησίασε.
«Έι, εμείς
πνιγόμαστε στη δουλειά κι εσύ κάθεσαι;;» ρώτησε εκνευρισμένος.
Ο Μπόρομιρ τον κοίταξε με αθώα μάτια. «Μα… δεν βλέπω κάποια λίμνη!!» αντέδρασε και κοίταξε τριγύρω του. Αποτέλεσμα αυτής της ατάκας ήταν ένα διπλό facepalm από την μεριά του Φρόντο, ενώ ο Γκίμλι απλά κούνησε το κεφάλι του και μονολόγησε: «Τώρα καταλαβαίνω τι εννοούσε το αφεντικό.
Την κάτσαμε.»
Κάπως έτσι λοιπόν, η συντροφιά κατέληξε στο Μπρι, με πολλά παράπονα από τον Μέρυ και τον Πίπιν για την έλλειψη πιπόχορτου στην αγορά και με άλλα τόσα από τον Σαμ για την έλλειψη δέντρων. Δύο φορές αναγκάστηκε ο Λέγκολας να τον τραβήξει από τα διάφορα καπέλα δεσποινίδων που «ήταν
ακλάδευτα» σύμφωνα με τον κηπουρό.
Κι έτσι, επειδή δεν ήθελαν να περάσουν άλλη μια νύχτα στην ερημιά που ακολουθούσε μετά το Μπρι, κατέληξαν να διανυκτερεύσουν στο προαναφερθέν πανδοχείο, γνωστό ως "Το Παιχνιδιάρικο Άλογο".