Λοιπόν, δουλεύουμε με τον αδερφό μου μία αστεία παρωδία του Άρχοντα, και σκέφτηκα, αφού εδώ οι φανς είναι πολλοί να την ποστάρω. Γι αυτό, σας δίνω κάποια αποσπάσματα για να μου πείτε αν θα με πάρετε με τις βουβουζέλες ή όχι.

"Λέγκολας: Έλα Γκίμλι! Τι κάνεις;
Γκίμλι: Ξέρεις, τα γνωστά, παίζω μπάσκετ..."

"Φρόντο: Σαμ παιδί μου, όσα δέντρα δεν καταστρέψεις εσύ, θα τα κατασ...
ΜΠΟΥΜ!
Φρόντο: ...τρέψουν αυτοί."

"Λέγκολας: Είδε κανείς τον Άραγκορν;
Κουάααξ!! "

"Σάρουμαν: Για να καταλάβω, μου ζητάτε να φτιάξω μία Ορκ γυναίκα;;; Γιατί;;;;
Ορκ: Δεν έχουμε τραγουδιστή."

"Γκόλουμ: Επιτέλους είναι δικό μου!!! Το... (ανοίγει το φως) ... Πολύτιμο;; Αυτό δεν είναι το Πολύτιμο!!!! "

"Λέγκολας: Μπόρομιρ! Κάνε επιτέλους κάτι! Ήρθα η ώρα να πνιγούμε όλοι στο δουλειά κ εσύ κάθεσαι!
Μπόρομιρ: Μα δεν υπάρχει κάποια λίμνη εδώ κοντά για να πνιγώ!"

Αυτές ήταν. Δεχτές όλες οι βουβουζέλες και οι ντομάτες.

Αυτό με τον Σάρουμαν και τον Ορκ ήταν priceless

Συνέχισε!!

χαχαχαχαχχαχαχα αυτό με την γυναίκα τα έσπαγε!!!

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

συνεχισε!!!

Πολύ πλάκα!

Είναι ολόκληρο έργο, από το οποίο θα ποστάρω αύριο το πρώτο κεφάλαιο. :llol:
Τελική απόφαση.

Και σήμερα μέρα είναι!

Ναι, αλλά λείπει ο αδερφός μου και δεν το έχουμε ολοκληρώσει ακόμα το κεφάλαιο. :llol:

Καλά αν είναι έτσι περιμένω. :llol:

Λόγω μιας αναποδιάς θα το ποστάρω αύριο το πρωί.

Και εγώ ζητώ συνέχεια

Και, επιτέλους! Το πρώτο κεφάλαιο:


Ο Mike ήξερε πολύ καλά πως έπρεπε να δράσει σύντομα. Με τους εχθρούς του τριγύρω, ήξερε πως υπήρχε μόνο ένας δρόμος γι α να φτάσει στον στόχο του. Και αυτός ο δρόμος ήταν ευθεία. Άρχισε να χτυπάει με το σπαθί του όποιον έβρισκε μπροστά του. Το ένιωθε βαρύ στο χέρι του. Και ξαφνικά…
«Φτου! Έπρεπε να είχα πάρει το heal νωρίτερα!!» φώναξε νευριασμένος ο Λέγκολας χτυπώντας με δύναμη το πληκτρολόγιο του λάποτοπ του, με αποτέλεσμα το πλήκτρο F3 να ξεκολλήσει. Πάντα έχανε σε αυτό το σημείο. Και μία ακόμη προσπάθεια να περάσει το Level 11 στο Fortress είχε αποτύχει. Ο εκνευρισμός του διακόπηκε μόνο από το κουδούνισμα του κινητού του.
«Παρακαλώ;»
«Έλα Λεγκ, ο Γκίμλι είμαι.»
« Πρώτον μη με φωνάζεις έτσι! Δεύτερον, τι κάνεις και τι θέλεις και με καλείς τέτοια ώρα;»
«Ξέρεις τα γνωστά. Παίζω μπάσκετ. Μα γιατί φτιάχνουν τόσο ψηλές αυτές τις μπασκέτες; Τέλος πάντων, σου τηλεφώνησα επειδή μας κάλεσε ο Άρχοντας.»
«Τι στο καλό θέλει;;!!;; Έχω να τελειώσω μία πολύ σημαντική… ε, δουλειά.» είπε ο Λέγκολας εκνευρισμένος.
«Να τελειώσεις το Fortress;»
«Ε, ναι!!»
«Καλά, να σου πω τώρα τι μας θέλει;»
«Άντε, λέγε»
«Θέλει να καταστρέψουμε ένα δαχτυλίδι, που το έχει στην κατοχή του, αλλά τυφλώνει το ένα και μοναδικό φλογερό μάτι του!»
«Και πρέπει να έρθω;»
«Ω ναι. Εκτός αν θες το Fortress να γίνει πραγματικότητα.»
«Οκ, το έπιασα. Ραντεβού στη γέφυρα.» είπε κλείνοντας τη γραμμή.
«Λέγκολααααας!!!! Ποιος ήταν;» ακούστηκε μια γυναικεία φωνή από την κουζίνα.
«Ο Γκίμλι ήταν μαμά…»
«Α, και τι ήθελε;» προσπάθησε να ρωτήσει η μητέρα του όσο πιο αδιάφορα γινόταν.
«Να μου πει ότι για ένα διάστημα θα χρειαστεί να λείψω από το σπίτι.»
«Καλά… Μην ξεχάσεις να πάρεις μαζί σου το βάτραχο!!!»
Προφανώς η μητέρα του εννοούσε τον Άραγκορν, ένα βάτραχο που, όπως έλεγε μία προφητεία, όταν τον φιλούσε μια πριγκίπισσα θα γινόταν πρίγκιπας.
« :| Ναι μαμά… Δε θα παραλείψω…» απάντησε βαριεστημένα εκείνος.
«Θα πάρεις και το λάπτοπ σου μαζί;» ρώτησε ξανά η μητέρα του, προσπαθώντας να φανεί αδιάφορη.
«Όχι μαμά!! Θα πάρω το ipod μου!! Το λάπτοπ θα το αφήσω εδώ.» απάντησε ο Λέγκολας φορτώνοντας το σακίδιο που είχε ετοιμάσει. Έτσι, αποχαιρέτησε τη μητέρα του, πήρε το σακίδιο –το οποίο αντηχούσε από τα κοάσματα του Άραγκορν, και κατευθύνθηκε προς το άγνωστο.
Αφού πέρασαν μερικά λεπτά, η μητέρα του πλησίασε το ακόμα ανοιχτό υπολογιστή του γιου της και πληκτρολόγησε στα γρήγορα μια ιστοσελίδα. Και να η αρχική ιστοσελίδα του facebook μπροστά της.
«Πάλι καλά που δεν πήρε τον υπολογιστή, έχω να φροντίσω τη φάρμα μου! » μονολόγησε.

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ

Ειχα πασει κατω απο τα γελια!!!

Μπραβο σε σενα και στον αδερφο σου!!

Έχω λιώσει!
Μπράβο σας, ελπίζω να συνεχιστεί.

θέλω συνέχειαααα

Η συνέχεια! . Αν και αργοπορημένη. :llol: .

Τα δύο Χομπιτ είχαν κουραστεί από το περπάτημα στους λιθόστρωτους δρόμους του δάσους. Όταν επιτέλους έφτασαν στον προορισμό τους είδαν τους δύο συνταξιδιώτες τους να κουβεντιάζουν. Έτσι, πριν δράσουν, αποφάσισαν να στήσουν αυτί, μήπως και αναφέρουν κάτι σημαντικό. Η συζήτηση, όπως κατάλαβαν σε ελάχιστο χρόνο, αφορούσε ποικίλα θέματα, κυρίως δευτερεύουσας σημασίας.
«Σαμ παιδί μου, μπορείς να μου εξηγήσεις τι ακριβώς κάνεις; :| » είπε ο Φρόντο, έχοντας προφανώς δυσανασχετήσει από τον συνεχή θόρυβο που προκαλούσε την ασχολία του Σαμ.
«Την δουλειά μου κύριε Φρόντο» απάντησε ήρεμα ο Σαμ, κόβοντας ένα ακόμη κλαδί με το κλαδευτήρι του.
«Α, μπα; Πληρώνεσαι κιόλας;» ρώτησε ο Φρόντο σαρκαστικά.
Ο Σαμ παράτησε για λίγο τα δέντρα και τον κοίταξε θιγμένος.
«Κύριε Φρόντο, επιτρέψτε μου να με διορθώσω. Δεν κάνω δουλειά. Κάνω λειτούργημα.» και συνέχισε αμέριμνος την δουλειά του.
Ο Φρόντο, κουρασμένος από την περίεργη επιχειρηματολογία του, προσπάθησε να αλλάξει θέμα συζήτησης.
«Συνάντησα τον Μάγο Γκάνταλφ χθές.» είπε.
«Ναι, και;» ρώτησε ο Σαμ, μάλλον αδιάφορα.
«Μου είπε πως πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα. Ο κίνδυνος μπορεί να μας έρθει από εκεί που δεν το περιμένουμε.»
Όμως, ο Σαμ βυθίστηκε στη σιωπή συνεχίζοντας τη δουλειά του. Κάτι που εκνεύρισε τον Φρόντο ακόμα πιο πολύ.
« Σαμ παιδί μου! Όσα δέντρα δεν τα καταστρέψεις εσύ…»
«Τώρα!» ακούστηκε μια ψιθυριστή φωνή από τις παρυφές του δάσους, και μια ρουκέτα εκτινάχτηκε από το ίδιο σημείο.
«…θα τα καταστρέψουν αυτοί.» είπε ο Φρόντο, με έναν εμφανώς βαριεστημένο τόνο.
Τα δύο προαναφερθέντα Χόμπιτ πετάχτηκαν από την κρυψώνα τους με τα πρόσωπά τους φωτισμένα από ένα τεράστιο χαζοχαρούμενο χαμόγελο.
«Γεια σας παιδιά!» χαιρέτησα το ένα από αυτά, ο Πίπιν.
«Είδατε τη ρουκέτα μας;» συμπλήρωσε ο άλλος, ο Μέρι.
«Είναι δύσκολο να μην τη δούμε» απάντησε ο Φρόντο με τον ίδιο, βαριεστημένο τόνο.
«Ρουκέτα; Ποια ρουκέτα;» ρώτησε ο Σαμ κοιτάζοντας τον ουρανό μέσα από έναν λόφο από κομμένα κλαδιά, για να εισπράξει τρία ειρωνικά βλέμματα. Έτσι, ανασήκωσε τους ώμους του –οι οποίοι παρεμπιπτόντως ήταν καλυμμένοι με φύλλα- και, αφού τον έπεισαν να αφήσει, για λίγο πάντα, το κλάδεμα, ξεκίνησαν προς το σημείο που είχε αποφασιστεί να συναντήσουν τους άλλους δύο συντρόφους τους σε αυτή την μεγάλη περιπέτεια που τους είχε μπλέξει, άθελα τους, ο βασιλιάς Σάουρον.

για να βλεπω συνεχεια!!

Ωραία δουλειά.Που είναι όμως η συνέχεια;Θέλω κι άλλο.

Μόλις μπορέσουμε με τον αδερφό μου θα γράψουμε κι άλλο. .
Και πιστεύω πως θα έρθει πιο σύντομα από αυτό το κομμάτι. :llol: .

Γιούπι.

Για τον τροπο που παρουσιασες το Φροντο σε αποκλυρωνω

Αλλα ο Πιπιν θρυαμβευσε!!!!

Βαλε κι'αλλο!!!

Που να δεις και τη συνέχεια με το Φρόντο. :llol:. Θα πρέπει να βρω τρύπα για να κρυφτώ.

Λοιπόν σας δίνω διορία μια μισή εβδομάδα για να μας δώσεις την συνέχεια.Μόλις επιστρέψω από τις διακοπές θέλω την συνέχεια.Εντάξει;Πλάκα κάνω όποτε μπορείς εμείς θα περιμένουμε.

«Ακούτε τον Βόμβα FM, 99,9! Οι κυριότερες ειδήσεις σε τίτλους: Ένταση στη συνάντηση των πρέσβεων των Ξωτικών και τον Ουρουκ-Χάι. Αναμένεται πόλεμος. / Επιστημονική έρευνα αποδεικνύει πως ορισμένα ηλεκτρονικά παιχνίδια, μπορεί να έχουν επιδράσεις στην πραγματική ζωή. / Εξωγήινος με 3 μάτια και πράσινο δέρμα (όχι, δεν είχε κεραίες) εντοπίστηκε στα προάστια της Μίνας Τίριθ. / Αποσύρθηκε από το τουρνουά μπάσκετ νάνων η περσινή πρωταθλήτρια ομάδα λόγω εξαφάνισης του βασικού της σέντερ. / Άνθρωπος ισχυρίζεται πως έχει μαντ…»
«Κύριε Σάουρον, οι… επισκέπτες σας…» ακούστηκε η φωνή του αντιβασιλιά Ούλτριχ.
«Μμμ; Ναι, να περάσουν…» είπε ο βασιλιάς Σάουρον από την αίθουσα του θρόνου. Κοίταξε επίμονα το ραδιόφωνο, με αποτέλεσμα να σωπάσει από το φλογερό του βλέμμα. Γύρισε το μάτι του προς την πόρτα και…
«Τι είναι αυτά;!;!;!;!;» ούρλιαξε.
«Μα πώς μιλάει; Είναι…» ψιθύρισε ο Πίπιν στο Μέρι.
«…μάτι, το ξέρω, δεν είμαι τυφλός.» συμπλήρωσε ειρωνικά ο άλλος, πριν ξεσπάσουν και οι δύο σε σιωπηλά γέλια.
Ο Σάουρον συνέχιζε να ουρλιάζει έξαλλος.
«Ζήτησα στρατιώτες! Κι ήρθαν… ήρθαν… ένας κομπιουτεράκιας, ένας νάνος…»
«Μπασκετμπολίστας νάνος!!» διόρθωσε ο Γκίμλι.
« …-α, εσύ εξαφανίστηκες…- έναν κηπουρό με το αφεντικό του, δύο…»
Σε αυτό το σημείο ο Πίπιν και ο Μέρι ξέσπασαν σε τρανταχτά γέλια.
« …-.- χαζοχαρούμενα και…και…και… έναν βάτραχο !!!!!!!!»
«Θα γίνει πρίγκιπας κάποτε.» σχολίασε ο Λέγκολας.
«Σωστά, κι εγώ θα χωρίσω με τη γυναίκα μου.»
Κι άλλα γελάκια από την πλευρά των δύο Χομπιτ.
«Που είναι το αστείο;;;» ρώτησε ψυχρά ο Σάουρον.
«Έχετε γυναίκα;» τόλμησε να ρωτήσει ο Μέρι, γελώντας.
Το ύφος του Σάουρον απαντούσε από μόνο του.
« Ε… γυρίζουμε στο θέμα μας. τολμάτε και μου λέτε πως θα καταστρέψετε το δαχτυλίδι;; εσείς;;; Τότε… κάτι παραπάνω δε θα σας ενοχλούσε…» μουρμούρισε σκεφτόμενος. «Έψαχνα ευκαιρία να τον ξεφορτωθώ…» συνέχισε. Μετά φώναξε τον αντιβασιλέα και τον έστειλε να φέρει κάποιον πρώην κατάδικο, ο οποίος είχε ελευθερωθεί λόγω της κοσμιοτάτης συμπεριφοράς του στις αυτοκρατορικές φυλακές.
«Θα σας δώσω έναν ακόμα συνταξιδιώτη, λόγω της απίστευτα μεγάλης γενναιοδωρίας μου. Ιδού ο άσχ… ο καλόςμου υπηρέτης, ο Μπόρομιρ!»
Εκείνη τη στιγμή από την πόρτα πρόβαλε ο αντιβασιλιάς με έναν μεγαλόσωμο άντρα δίπλα του, που κοιτούσε τριγύρω με ένα αποβλακωμένο βλέμμα.
«Λοιπόν, να το τι πρέπει να κάνετε, αν κι αμφιβάλλω πως θα το πετύχετε», είπε ο Σάουρον, έχοντας δώσει έναν επιτηδευμένα σοβαρό τόνο στη φωνή του. «Αποστολή σας είναι να καταστρέψετε το δαχτυλίδι, το οποίο έχει βλάψει – φοβάμαι ανεπανόρθωτα – την όρασή μου. Για να το πετύχετε, πρέπει να φτάσετε στη σκοτεινή γη της Μόρντορ. Δεδομένου των ληστών και των επαναστατών που κυκλοφορούν σε αυτές τις απομακρυσμένες επαρχίες, δε θα είναι ότι ευκολότερο. Καλή σας επιτυχία, θα τη χρειαστείτε»
Ακολούθησε μία σειρά από «ευχαριστούμε, καλή ανάρρωση», πριν η συντροφιά κινηθεί προς την έξοδο.
«Α, σχετικά με τον Μπόρομιρ! Μην τον βλέπετε έτσι.» είπε γρήγορα ο Σάουρον, επιθυμώντας να προλάβει τη συντροφιά. «Είναι άριστος επαγγελματίας. Κάνει ακριβώςότι του πείτε!!»

Τι δεν έχει άλλο;