Γεια σας,
Έχω κάτι ποιήματα, μήπως κάποιος μπορεί να μου τα διορθώσει;
Ευχαριστώ

Γλυκιά σκέψη
Όπου ο καιρός
Περνά διχώς να τη μαράνει...
Όπου η αγάπη
Ξεντύνεται
Για να κοιμηθεί
Στης καρδιάς σου το κρεβάτι...
------------
Ένα δάκρυ...

Θα ήθελα να'μαι το μυστηριώδες αυτό το δάκρυ
Που απ’τα μάτια σου γεννιέται
Για να αργοζήσω στα μάγουλα σου πάνω!
---------
Θα΄θελα αυτό το δάκρυ να'μαι
Που πέφτει στην καρδιά σου πάνω
Για να γείνει μια στη νύχτα αστέρι
Και να ντύσει το πρωεί τα λουλούδια μ’ένα χαμόγελο!
Και μετά...να πεθάνει...στα χείλη σου πάνω...
------------
Τ’όνειρο ένα μυστηριώδες όραμα
Ένα χαμένο όραμα
Μια χαμένη πραγματικότητα
Που σε κάθε καρδιά ταξιδεύει.
Τ’όνειρο ζωντανεύει την ελπίδα
Και δίνει ανάσα σε κάθε σκέψη...
Τ’όνειρο είναι εφήμερο
Αφήνοντας πού και πού μια πικραμένη γεύση!
Τ’όνειρο όμως αφήνει καθένας
Να ξεφύγει...για μια στιγμή...
-----------
Ονειρεύομαι και φαντάζομαι...

Ονειρεύομαι και φαντάζομαι...
Μιάς αναπνοής τον καιρό...
Μιάς συγκίνησης τον καιρό...
Ονειρεύομαι και φαντάζομαι...
Μα η ζωή
θα μου κάνει άραγε
να ονειρεύομαι και να φαντάζομαι;
--------------
Παραμύθι

Γεννιέσαι το πρωί
Μεγαλώνεις το μεσημέρι
Γερνάς το βράδυ
Και σαν απαλυνθεί το φως
Στο έσχατο ύψος
Πεθαίνεις φίλε μου
Σαν πρωινό λουλούδι
------------------
Παλτό

Δροσιά,
Μισοσκόταδο ελαφρό
Πάνω στων κοιλάδων τα δέντρα,
Και πάνω στο βουνό
Κάτω από την ακτίνα τρεμουλιαστή
Υφαίνει σύννεφα η σεπτεμβριανή βελόνα
Σ’ένα χειμερινό παλτό
------------
Ο Θεός κι η βροχή

Είναι άχρηστα τα τραγούδια θλιβερά
Είναι κλειστή η πόρτα
Και πίσω της, διαβάζει ο θάνατος τα ποιήματά του.

Σε κοιτάζω μ’ένα άσχετο μάτι από αγάπη,
Μ’ένα απαθές πρόσωπο
Και μια τραβολογημένα συνείδηση: ξέρω λοιπόν
Ως ποιο σημείο είμαι μακριά από το Θεό και τη βροχή.
----------------
Η γη στρώμα του
Ο καιρός κουβέρτα του
Και μέσα στα δύο πιάνουν φωτιά τα χέρια του
------------
Βροντά το ποτάμι στην πηγή του ,
Σκορπίζει στις κοιλάδες,
Συλλογίζεται στον κάμπο,
Τρέμει κοντά στη θάλασσα
Και μέσα της, σωπαίνει.
------------
Κοντά στην πηγή απλώνεται,
Ένας ήλιος μεγαλώνει, (= ένας ήλιος στρογγυλεύει)
Μια στιγμή ωριμάζει,
Η άμμος στο κορμί ξυπνάει.

Πολύ ωραία τα ποιήματα!
Αλλά τι εννοείς "να τα διορθώσει" ;

Όπως βλέπεις, υπάρχουν λάθη.Δεν ξέρω όμως το πού και το τι, Γι'αυτό, ψάχνω κάποιον να μου τα διορθώσει.