Οι Μπητλς σχηματίστηκαν στο Λίβερπουλ το 1959 και η αρχική τους σύνθεση περιλάμβανε τους Τζων Λένον, Πωλ Μακάρτνεϋ, Τζωρτζ Χάρισον, Στιούαρτ Σατκλιφφ (μπάσο και φωνή), Πολ και Πιτ Μπεστ (τύμπανα). Tο πρώιμο ρεπερτόριό τους στηριζόταν σε διασκευές αμερικανικών R&B κομματιών των Chuck Berry και Little Richard. Με την επιστροφή τους από το Αμβούργο στις αρχές του 1961, ο Σατκλιφφ αποφασίζει να αποχωρήσει και ο Μακάρτνεϋ παίρνει το μπάσο. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Brian Epstein γίνεται μάνατζέρ τους, τον Αύγουστο του 1962, αντικαθιστούν τον ντράμερ Πιτ Μπεστ, με τον Ρίτσαρντ Στάρκι (Ρίνγκο Σταρ), και κυκλοφορούν το ιστορικό single "Love Me Do" με παραγωγό τον George Martin που σύντομα θα απολάμβανε τη φήμη του "πέμπτου Beatle". Kαθιερώνουν το image με το ιδιαίτερο κούρεμά τους και τα σακάκια δίχως κολάρο και το "She Loves You" γίνεται το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της Bρετανίας.
Με την κυκλοφορία του άλμπουμ τους "With The Beatles" καθιερώνονται όροι όπως "Merseybeat" (για τη μουσική τους) και "Beatlemania" (για την υστερία που προκαλούσαν, ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό). Παίζουν στα μεγάλα κλαμπ του Λονδίνου (Palladium, Royal Albert Hall), εμφανίζονται στο εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο και τον Nοέμβριο του 1963 παίζουν για τη βασίλισσα, αποδεκτοί από το κατεστημένο κι έχοντας γεφυρώσει το "χάσμα των γενεών". Τον Ιανουάριο του 1964 βρίσκονται στο Παρίσι, όταν μαθαίνουν ότι είναι Nο. 1 στις ΗΠΑ.
Ταξιδεύουν στις H.Π.A. όπου η εμφάνιση στο τηλεοπτικό σόου του Εντ Σάλιβαν σημειώνει ρεκόρ τηλεθέασης. Επιστρέφουν στο Λονδίνο με τιμές ηρώων, έχοντας ανοίξει το δρόμο για την "Bρετανική Eισβολή" όπως ονομάστηκε η ακόλουθη διάκριση των βρετανικών συγκροτημάτων στα αμερικανικά τσαρτς. Τον Ιούλιο του 1964 κάνει πρεμιέρα το πρώτο τους Φιλμ "A Hard Day's Night" σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Λέστερ και σύντομα ακολουθεί το δεύτερό τους φιλμ "Help", αυτή τη φορά σε Τεχνικόλορ.
πηγή: Βικιπαίδεια.
Ο Μακάρτνεϋ γράφει το "Yesterday". Στο Μπάκινχαμ παρασημοφορούνται από τη βασίλισσα. Στη Νέα Υόρκη, τον Αύγουστο του 1965, είναι το πρώτο γκρουπ που παίζει σε στάδιο μπέιζμπωλ. Σταδιακά αρχίζουν την παραγωγή πιο περιπετειώδους μουσικής, που οδηγεί σε δίσκους σαν το "Rubber Soul" και το "Revolver". O Χάρισον πειραματίζεται για πρώτη φορά με το ινδικό έγχορδο σιτάρ στο "Norwegian Wood". Tο καλοκαίρι του 1966 ο Λένον δηλώνει σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι οι Beatles είναι πιο διάσημοι από τον Ιησού, προκαλώντας κατακραυγή, που εντείνεται όταν ο Μακάρτνεϋ παραδέχεται στην τηλεόραση ότι έχει πάρει LSD. Δίνουν το τελευταία ζωντανή συναυλία της καριέρας τους στο Σαν Φρανσίσκο. Στην καρδιά του "καλοκαιριού της αγάπης" και της επιτυχίας, ετοιμάζεται το επόμενό τους φιλμ, σε ύφος ντοκιμαντέρ (αν και σουρεαλιστικό), το “Magical Mystery Tour”, κυκλοφορεί το "Sgt. Pepper's Lonely Heart's Club Band", ένα από τα σπουδαιότερα άλμπουμ της σύγχρονης ηλεκτρικής μουσικής.
Στις 25 Iουνίου 1967, στην πρώτη παγκόσμια ταυτόχρονη μετάδοση μέσω δορυφόρου, τραγουδούν το "All You Need Is Love" σε 200 εκατομμύρια ανθρώπους. Ήταν μια από τις πιο δυνατές, ιστορικά και συναισθηματικά, στιγμές στην ιστορία της ροκ μουσικής. Aμέσως μετά τον αιφνίδιο θάνατο τού μάνατζέρ τους Μπράιαν Έπσταϊν (Brian Epstein), γνωρίζουν τον Μαχαρίσι Γιόγκι Μαχές (Maharashi Yogi Mahesh) και ενσωματώνουν στοιχεία των ανατολικών φιλοσοφιών. Ιδρύουν φιλόδοξα την Apple, που στεγάζει επιχειρηματικά όλες τους τις δραστηριότητες. Θριαμβικά, με το "Abbey Road" και το "Let It Be" (που είναι τελικά το τελευταίο τους άλμπουμ, αλλά και το τελευταίο τους ζωντανό), η ιστορία των Beatles φτάνει στο τέλος της.
Οι "Υπέροχοι Τέσσερις" ακολούθησαν προσωπικές καριέρες με αρκετές αξιόλογες στιγμές, που όμως ποτέ δεν πλησίασαν την ακεραιότητα του Beatle-ικού καλλιτεχνικού οράματος. Τον Δεκέμβριο του 1980 ο Λένον δολοφονείται έξω από το σπίτι του στη Nέα Yόρκη και στις 30 Νοεμβρίου του 2001 ο Χάρισον πεθαίνει από καρκίνο στο Λος Άντζελες.