ο συνονόματος έγινε και επιτυχία στον κινηματογράφο!
ακουω γνώμες.

Ωραίο ήταν ηδικά εκεί που προσπαθούν να ανστήσουν την Μάγισα και στο τέλος που παραπονιέται ο Έντμουντ πως έχασε τον καλό του τον φακό που του τον είχε κάνει δώρο ο πατέρας του.Ακόμα μου άρεσε και το γεγονός πως οι μόνοι που πίστευε ακόμα στην μαγεία αυτού του τόπου είναι η Λούσι ενώ οι άλλοι όχι.

και εγώ λάτρεψα τις φάσεις με την Λούσι.
επίσης, τον Κασπιανό δεν τον χονεύω.
ήταν αρκετά καλό βιβλίο όμως!
και εκεινο το ποντίκι είχε μεγάλη πλάκα επίσης!

Και η αρκούδα που βάλανε για διαιτητή στην μονομαχία του Πίτερ με τον Θείο του Κασπιανού ωραία ήταν αν και όλη την ώρα κοιμόταν.

Και γιατι παρακαλω μεσιερ δεν χωνευεται τον Κασπιανο??

δεν τον παω τον τύπο, πως το λενε?
είναι υπερβολικά... ιπποτε-σπαθε για μένα. :llol:

γουστα ειναι αυτα
Αααααχ το αγαπημενο μου απο ολη τη σειρα.
Επειδη εμφανιζεται ο Κασπιανος!

Σπόιλερ:

Αυτό το βιβλίο δεν μου έκανε και μεγάλη εντύπωση, αν και μου άρεσε το ίδιο με τα άλλα!
Ήταν ωραίο, και αγάπησα το Ρίπιτσιπιτσιπ!

πολυ πιο συνηδητοποιημενο απο οτι τα πρωτα. Λιγο σκληρο κατα την γνωμη μου.