Χαρι Πότερ 8. Εκεί που τελιώνει το βιβλίο αρχίζει το καλό!

Η ιστορία μας αρχίζει εκεί που τελειώνει το 7ο βιβλίο, με την αποχώρηση των δύο γιων του Χάρι,του Τζέιμς και του Άλμπους.
Αυτή την ιστορία την έγραψα με την αδερφή μου και τη δημοσιεύσαμε και σε άλλο φόρουμ. Δείτε και πείτε μου πόσο άθλια τη θεωρείτε. Θα της το φέρω με τρόπο!
Λοιπόν...
Η επόμενη μέρα ξημέρωσε συννεφιασμένη στο Λονδίνο και από τον αριθμό 12 της Γκρίμολντ Πλέις ακουγόταν φωνές.’’ Μαμά, μπαμπά, μαμά κοιτάξτε!’’. Η Λίλυ όρμηξε στο δωμάτιο των γονιών της και σκαρφάλωσε ώσπου να βλέπει τα πρόσωπα τους. ‘Τι έγινε; Είσαι άρρωστη; Να πάρω τηλέφωνο στο γραφείο μου στον ‘Άγιο Μάνκο’ να σε διακτινίσω; Χάρι πάρε στο υπουργείο ότι θα αργήσεις, κάτι έχει το παιδί!’ Ο Χάρι κοίταζε το παραλήρημα της Τζίνι έτοιμος να σκάσει στα γέλια με την Λίλυ στην αγκαλιά του. Τελικά αφού είδε ότι η γυναίκα του σταμάτησε της απάντησε. ‘Αγάπη μου ηρέμησε! Μια χαρά είναι το παιδί! Κοίτα τη, γελάει! Άλλο θέλει να μας πει. Άστη να δούμε τι θέλει.’. Κάτι τέτοιες στιγμές ο Χάρι ήταν σίγουρος ότι η Τζίνι ήταν κόρη της Μόλι. Ήταν έτοιμος να πει ένα αστείο που του ήρθε στο μυαλό λόγω της αντίδραση της Τζίνι αλλά το χλωμό και ταραγμένο πρόσωπο της τον έκανε να σοβαρευτεί. Η Τζίνι ήταν μία τόσο στοργική μητέρα που ώρες ώρες ο Χάρι ‘ζήλευε’ τα παιδιά του. Η Λίλυ τελικά μίλησε: ‘Μια χαρά είμαι μαμά’. ‘Τότε γιατί ξύπνησες τόσο νωρίς; Η ώρα είναι 6:30 ακόμα!’. Το ξέρω, με ξύπνησε μία κουκουβάγια! Ο Αλ έστειλε ένα γράμμα!’. Ο Χάρι δεν περίμενε να ολοκληρώσει την φράση της η κόρη του. Άρπαξε το γράμμα, πήρε αγκαλιά την Τζίνι και τη Λίλυ και διάβασε δυνατά:
Μπαμπά, μαμά , Λίλυ,
Όλα εδώ είναι υπέροχα! Το ταξίδι ήταν υπέροχο και κύλησε πολύ γρήγορα! Βρήκα και έναν άλλο φίλο τον Εντ και σε όλο το ταξίδι ήμουνα μαζί με αυτόν και τη Ρόουζ. Ο Χάγκριντ μας περίμενε για να μας βάλει στις βάρκες. Το κάστρο είναι υπέροχο και τεράστιο! Το ξέρατε ότι η οροφή είναι μαγεμένη; Το καπέλο τραγούδησες ένα τραγούδι και είπε κάτι και για σένα μπαμπά και τον κακό μάγο αλλά είχα άγχος και δε θυμάμαι τι ακριβώς. Ο Τζέιμς είπε ότι θα σου γράψει ακριβώς τα λόγια του, όμως. Και τώρα…πρέπει να σας πω κάτι πολύ σημαντικό! Είμαι στο Γκρίφιντορ!!!!!!!! Το καπέλο με έβαλε σε αυτόν τον κοιτώνα πριν καν το βάλω καλά. Τζάμπα αγχωνόμουνα τελικά! Πήγα και έκατσα δίπλα στον Τζέιμς μαζί με τη Ρόουζ. Ο Εντ μπήκε στο Ράβενκλοου. Η διευθύντρια είναι πολύ καλή και πολύ δυνατή μάγισσα, για να καταλάβετε, με ένα κούνημα του ραβδιού της, γέμισε τα πιάτα μας φαγητό. Πάντως μεταξύ μας, έχει πλάκα με αυτό τον κότσο ε; Αυτά από εμένα. Ο,τι άλλο έχει το γράμμα το έγραψε ο Τζέιμς που βγήκε κρυφά το βράδυ πριν κοιμηθεί για να στείλει το γράμμα. Φιλάκια, σας αγαπώ πολύ όλους και μου λείπετε πολύ. Ειδικά εσύ Λίλυ!
Μπαμπά μην το ακούς το χαζό. Δε βγήκα κρυφά. Δεν πέρασα καν το πορτρέτο. Βρήκα ένα πέρασμα από το εντευκτήριο κατευθείαν στον κουκουβαγιώνα. Ο χάρτης είναι πολύ χρήσιμος και με έσωσε από τη γάτα του Φιλτς. Και εμένα μου λείπεις Λίλυ! Σε αγαπάω τελικά αλλά μη παίρνεις θάρρος! Δε θα παίξεις με την εκρηκτική ξερή μου όσο λείπω. Μαμά, η τάρτα μελάσας σου δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη! Μπαμπά σου στέλνω μία έκπληξη! Μη ρωτάς πού είναι. Η Λίλυ θα την έχει.

Τελείως βλακεία;

Ο Χάρι κράτησε για λίγο ακόμα το γράμμα των γιων του στα χέρια του, χωρίς να διαβάζει. Ο γραφικός χαρακτήρας του Τζέιμς του θύμιζε οδυνηρά πολύ αυτόν της Λίλυ ,της μητέρας του. Ένωσε τη συγκίνηση να ψάχνει να βρει λίγο χώρο στο μυαλό του για να κάνει αισθητή την παρουσία της. Οι γιοί του ήταν μίλια μακριά από το σπίτι και αυτό τον σκότωνε. Την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα ήρθε να ελαφρύνει η Τζίνι, που λες και είχε διαβάσει τις σκέψεις του άντρα της, προσπάθησε να τον κάνει να ξεχαστεί. ‘Μυστικό πέρασμα που οδηγεί στον κουκουβαγιώνα από το εντευκτήριο! Πώς μας ξέφυγε μου λες; Τελικά το όνομα του πατέρα σου για τον πρωτότοκο μας ήταν το μόνο που θα του ταίριαζε! Άλλος ένας πονοκέφαλος ονόματι Τζέιμς Πότερ στο κεφάλι της Μακγκόνακαλ, γέλασε και μετά σοβάρεψε. Ελπίζω να μη πάρουν τα μυαλά του αέρα. Ίσως χρειαστεί να κρύψεις τον ενθουσιασμό σου για το πόσο άξια συνεχίζει την φήμη των Πότερ στο Χόγκουαρτς!’ , είπε τελικά. Ο Χάρι γέλασε ,‘ Πράγματι, είμαι περήφανος. Από τον δεύτερο χρόνο ανακάλυψε ένα τελείως άγνωστο και πολύ χρήσιμο πέρασμα. Θα μου ήταν πολύ χρήσιμο όταν επικοινωνούσα με τον Σνάφλς’. Ακόμα και τώρα για τον Χάρι ήταν δύσκολο να προφέρει το όνομα του νονού του. Για αυτό άλλωστε δεν το έδωσε σε κάποιον από τους γιους του. Θα του ήταν δύσκολο να το προφέρει χωρίς να νιώσει τα σπλάχνα του να σπαράσσονται από πόνο. ‘Ώστε του έδωσες τον χάρτη. Περίεργο αλλά πίστευα ότι θα σου ήταν δύσκολο να τον αποχωριστείς.’. ‘Και εγώ έτσι πίστευα, αλλά μετά τη μάχη μου ήταν άχρηστος.’
‘Αλήθεια Χάρι θέλω να σε ρωτήσω. Όλον αυτό τον καιρό που ψάχνατε τους Πεμπτουσιώτες, τι τον ήθελες αυτό το χάρτη;’. ‘Αρχικά έλεγχα τον Σνέιπ και γενικά την κατάσταση στο κάστρο, αλλά… κυρίως, έψαχνα γνωστές κουκκίδες και μία συγκεκριμένα. Έψαχνα να σε βρω, στο εντευκτήριο, την τραπεζαρία. Τότε που κλέψατε το ψεύτικο σπαθί, θα είχα τρελαθεί αν δεν βεβαιωνόμουν ότι ήσουν καλά. Μη γελάς, θα ερχόμουν εκεί. Ο Ανεπιθύμητος no 1 θα εισέβαλλε στο κάστρο’. ‘Πολλές φορές ένιωθα έντονα ότι με σκέφτεσαι, ένιωθα την παρουσία σου παρόλο που δεν ήξερα πού είσαι. Ήταν παράξενο, τρομακτικό, και συνέβαινε ειδικά το βράδυ’. ‘Τότε ήταν που κοίταζα με τις ώρες το όνομα σου και ευχόμουν να μπορούσες να νιώσεις ότι είμαι τόσο βαθιά προσηλωμένος πάνω σου.’, είπε ο Χάρι και φίλησε την Τζίνι. Παρόλο που ήταν μαζί τόσα χρόνια, από την επόμενη της μάχης, κάθε μέρα ήταν κάτι διαφορετικό και πρωτόγνωρο. ‘Καλύτερα να βοηθήσω τον Κρίτσερ με το πρωινό. Κρίμα να τα κάνει όλα μόνος του.’, ψέλισσε η Τζίνι και έφυγε για την κουζίνα όλο χάρη. Η προσοχή του Χάρι τότε στράφηκε στην Λίλυ που ακολουθούσε τη μαμά της στο κάτω πάτωμα Σκέφτηκε να της ζητήσει αυτό που του έστειλε ο Τζέιμς τώρα αλλά καλύτερα κάτω όπου θα είναι όλοι μαζί. Ετοιμάστηκε γρήγορα και ενημέρωσε με προστάτη στο υπουργείο ότι δεν θα πήγαινε. Σήμερα ήθελε να μείνει σπίτι με την οικογένεια του, να παίξει με την Λίλυ, να πάει ίσως και στο Μπάροου, στους γονείς του όπως ένιωθε τα πεθερικά του. Όταν μπήκε στην κουζίνα το πρωινό ήταν ήδη έτοιμο και η Τζίνι έπινε τον καφέ της. Έκατσε δίπλα της και η Λίλυ ήρθε να κάτσει στα πόδια του ώστε να είναι ανάμεσα στους δύο τους. ‘Λοιπόν, νομίζω κάτι έχεις να μου δώσεις. Για να δω…’. Η Λίλυ έβγαλε σβέλτα κάτι από την τσέπη της και το έκρυψε στη χούφτα της. ‘Τι αντάλλαγμα μου δίνεις;’, είπε πνιγμένη στα γέλια. ‘Τι θέλεις;’, ρώτησε ο Χάρι που έδειχνε να το διασκεδάζει όλο αυτό. ‘Θέλω…να πάμε στον παππού και τη γιαγιά. Ο Χούγκο θα είναι εκεί σήμερα.’. ‘Αυτό είναι όλο; Και εγώ φοβόμουν ότι θα μου ζητήσεις κανέναν ιππόγρυπα!’, γέλασε ο Χάρι και κοίταξε την Τζίνι. ‘Μα δε θα πας στη δουλειά; Νόμιζα ότι μόνο εγώ είχα άδεια σήμερα.’. ‘Ειδοποίησα ότι δεν θα πάω σήμερα. Ο διευθυντής έχει δικαίωμα σε μία κοπάνα έτσι;’, γέλασε ο Χάρι. ‘Άντε λοιπόν, όσο αργείς να μου δώσεις το δώρο μου, τόσο θα αργήσεις να δεις τον Χούγκο. Η Λίλυ του έδωσε έναν φάκελο. Ο Χάρι τον άνοιξε και σάστισε.

Ιζαμπελλα ειναι πολυ καλο , μου αρεσει !! Μπραβο και σε σενα και στην αδερφή σου !!

Μην αργήσεις να βαλεις το επόμενο γιατι θελω να μαθω τι είχε μεσα ο φάκελος !!