Αυτη την ιστορια την εχω γραψη απο τον Απριλιο αλλα ποτε δεν την εδωσα σε κανεναν να τη διαβασει.Συμπερασμα:σιγα με τις ντοματες!!!!

Ηταν ενα ανοιξιατικο πρωno στο Τοκυο.Ολοι πια ειχαν σηκωθει απ'τα κρεβατια τους ειτε για να πανε στις δουλειες τους ειτε απλα για να θαυμασουν αυτο το ομορφο πρωινο.Γιατι πραγματικα ηταν πολυ ομορφο.Δεν υπηρχε ουτε ενα συνεφο στον ουρανο και το κελαηδησμα των πουλιων σκεπαζε το βουητο της πολις.Μονο ενα ατομο κοιμοταν ακομα.Στο δωματιο ενος πανδοχιου,στο δευετρο πατωμα,που μαζι με αλλα πεντε ειχε νοικιαστει πριν απο τρεις μηνες ενα κοριτσι ηταν βυθησμενο σε ενα γλυκο ονειρο.Δεν την ενοιαζε η ομορφη μερα που ξυμερωνε.Στο δικο της κοσμο ηταν νυχτα.Καθοταν μαζι με τον καλυτερο της φιλο στο αγαπημενο τους μπαλκονι.Φαινοταν ολοκληρη η Χωρα απο κει.Καποια στιγμη ο Tarrant γυρισε και της ειπε:
-Ηρθε η ωρα.
-Οριστε;
-Πρεπει να φυγεις.
-Μα δεν θελω.
-Πρεπει.
Πριν προλαβει να αρθωση εστω και μια λεξη ενα εκτιφλωτικο φως την τυφλωσε.Ανοιξε αργα τα ματια της και αντικρισε ενα γνωστο προσωπο.
-Καλημερα μωρο μου.
-Μαμα;ψελησε απορημενη
Η τελευταια φορα φορα που την ειδε ηταν πριν τεσσερες μηνες στην αποβαθρα του Λονδινου και τωρα στεκοταν μπροστα της και της χαμογελουσε.Το προσωπο της ελαμπε απο χαρα και την εκανε να δειχνει ακομη πιο ομορφη.Λες και η ταλαιπορια ολων αυτων των χρονων ειχε εξαφανηστει.Ανακαθησε και αρχησε να την παρατηρει.Ηταν μια πραγματικα πολυ ομορφη γυναικα.Με τα ξανθα μαλλια της πιασμενα κοτσο με μονο δυο μπουκλες ελευθερες που πλεσιωναν το καταλευκο δερμα του προσωπου της.Τα ματια της καταγαλανα και ζωντανα,αλλα βαθια μεσα τους μπορουσες να δεις την αγωνια και τη θλιψη που ειχε περασει παρ'ολα αυτα ομως μπορουσαν με ενα γλυκο βλεμα να σε παρηγορησουν.
Ξαφνικα η γυναικα τυλιξε τα χερια της γυρω της και την εσφυξε με ολη της τη δυναμη.
-Χρονια Πολλα αγαπη μου!Αχ το κοριτσακι μου εγινε 20!
-Ευχαριστω πολυ μαμα,αλλα..τι κανεις εδω;
-Δεν θα εχανα τα γενεθλια της μικροτερης κορης μου για τιποτα στον κοσμο.
Ενθουσιασμενη την αγκαλιασε ακομα πιο σφικτα.Και η Αλις ανταπεδωσε την αγκαλια με την ιδια θερμη.
Καποια στιγμη η μητερα χαλαρωσε τα χερια της και με μια μελαγχολια στα ματια κατευθυνθηκε προς το ανοικτο παραθυρο.Η Αλις σηκωθηκε και την πλησιασε.
-Μαμα,ξερω τι σκεφτεσαι.
Η μητερα δεν απαντησε
-Μαμα,μην ανυσηχεις.Σιγουρα θα βρω και εγω καποιον που να με αγαπα και που θα τον αγαπω και εγω,οπως η αδερφη μου.
Η μητερα γυρισε και κοιταξε τη μικροτερη κορη της.
-Θες να ειμαι ευτυχησμενη,μαμα;
-Και βεβαια θελω.
-Τοτε ειμαι σιγουρη οτι θα μπορεσσεις να κανεις λιγη υπομονη.Θα βρεθει ο καταληλος.
Η μητερα της χαμογελασε,σκουπησε με βιασηνη ενα δακρυ και τη φιλησε στο μετωπο.
Την ωρα που κατευθυνοταν προς την πορτα γυρισε και της ειπε:
-Ντυσου γρηγορα.Σε περιμενουμε.
-Εντεξει μαμα.Εε... μαμα!
-Ναι μωρο μου?
-Σ'αγαπω πολυ.
-Και εγω ψυχη μου.
Και βγηκε αργα απο το δωματιο κλεινοντας την πορτα πισω της.
Η Αλις κατευθυνθηκε ξανα προς το παραθυρο και κοιταξε τα λουλουδια στο περβαζι.Ή μαλλον δεν κοιταξε τα λουλουδια αλλα μια γαλαζια πεταλουδα που καθοταν πανω στο φυλο μιας γαρδενιας.
-Καλημερα φιλαρακο,ψυθηρισε
Την ιδια στιγμη κοιταξε κατω.Μια ταχυδρομικη αμαξα σταματησε μπροστα απο το πανδοχιο.Δυο αντρες ανοιξαν την πορτα και αρχισαν να βγαζουν διαφορα πολυχρωμα πακετα.
-Μαμα εισαι αδιορφωτη ειπε με ενα χαμογελο στα χειλη της.
Εκλεισε το παραθυρο και αρχισε να ετοιμαζεται.Συο τελος σταθηκε μπροστα στον καθρευτη και κοιταξε την εικονα.Αφου εκρινε οτι ηταν ικανοποητικο αυτο που εβλεπε πλησιασε την πορτα και γυρισε το πομολο
-Η παρασταση αρχιζει.

Έχω 3 σχόλια.
1) Όταν είδα τον τίτλο, νόμιζα πως είχε να κάνει με τα Χομπιτάκια. :llol:
2) Έπρεπε να το φανταστώ πως την πρωταγωνίστρια θα την έλεγαν Αλις. :angel 2:
3) Είναι τέλειοοοο!!!! Βάλε συνέχεια κακομοίρα μου, αλλιώς σε έφαγα!!

Ευτυχως δεν εχει συνεχεια.Σας λυπαμαι βλεπεις δεν εθλω να σας ξεκανω :llol:

Μαρια ειναι πολυ ωραιο..Σε παρακαλουμε βαλε συνεχεια....

Τσου

τώρα θα έλεγα τίποτα για το τσού!αλλά χάρει έχει....


είναι τέλειο μπράβο αγάπη μου συνέχεισε

ξανα τσου

Μαρία, σοβαρά τώρα, αν δε βάλεις θα περάσω για μια επισκεψούλα από το σπίτι σου.

Δε φαντάζομαι να τη χαλούσε αυτό. Καλύτερα πες κάτι πιο σατανικό για να την πείσεις ότι είναι πολύ ωραίο. :llol:
Μαρία θέλουμε συνέχεια.

Δεν γραφω που να σκασετε!!!
Τερμα.Απεκτησα ψυχολογικα προβληματα οταν την εγγραφα δεν θελω να περασω τα ιδια