Τι θέλετε να σπουδάσετε? γιατί? το θέλετε γιατί σας έπεισαν(γονείς, φίλοι, κοινωνία, καθηγητές) ότι είναι το καλύτερο, επειδή είναι κάτι με το οποίο θα βρείτε σίγουρα δουλειά, επειδή έχει πολλά λεφτά ή γιατί σας αρέσει ο συγκεκριμένος κλάδος? έχετε τις απαραίτητες ικανότητες, και την απαραίτητη εκπαίδευση?
Και γενικά, θέλω την γνώμη σας για όλη την τριτοβάθμια εκπαίδευση, + για τα συστήματα που ακολουθεί κάθε κράτος στον συγκεκριμένο χώρο, + για τον τρόπο εισαγωγής.

Εγω εχω αποφασησει ειδη!!
Προγραμματιστης!!!!
Απλα λατρευω τους υπολογιστες,την ιστορια τους,τον τροπο λειτουργιας στους κτλ.
Οι γονεις μου ηθελαν να γινω φιλολογος οπως αυτοι ή στρατιωτικος επειδη θα επιανα αμεσως δουλεια αλλα εγω δεν ακουω κανεναν

Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ η Βιολογία! Οπότε στην αρχή λέω: κανάς γιατρός θέλω να γίνω. Τα θετικά μαθήματα (πλην μαθηματικών μερικές φορές) είναι τα αγαπημένα μου... Δεν έχω διδαχθεί βέβαια, αλλά από αυτά που ακούω μου αρέσουν πολύ!
Όμως, θέλω να περάσω Αθήνα. Και η ιατρική ΑΘηνών θέλει 19500 μόρια και πάνω!! Δε με θεωρώ πολύ ικανή για να το πετύχω αυτό,΄συν την αγωνία για τους ανθρώπους: μήπως κάνω κάτι λάθος κλπ. Έτσι, σκέφτομαι πιο σοβαρά το Βιολογικό, παρά τον Ιαρτικό κλάδο. :llol:
Ωστόσο υπάρχει και μια δεύτερη εναλακτική. Η δικηγορία. Αυτό όμως δεν το σκέφτομαι πολύ σοβαρά... μόνο επειδή οι περισσότεροι πιστεύουν πως θα γινόμουν πολύ καλή σε αυτό το επάγγελμα..

αγαπάω Μοριακή Βιολογία...άμα περάσω καλά θα είναι

Με το θέμα των σπουδών είμαι μπερδεμένη. Έχω διάφορα πράγματα στο μυαλό μου αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα.
Το μεγαλύτερο όνειρό μου είναι να γίνω συγγραφέας. Δεν θυμάμαι αν μου έδωσε κάποιος την ιδέα όταν έγραφα βλακείες στις πρώτες τάξεις του δημοτικού (μετά σταμάτησα να δείχνω αυτά που έγραφα) ή το σκέφτηκα τελείως μόνη μου. Ίσως το ήξερα από πάντα. Βέβαια δεν ξέρω αν γράφω αρκετά καλά για κάτι τέτοιο πάντως δε θα ήθελα να το σπουδάσω γιατί έχω ακούσει ότι στις σχολές συγγραφής μαθαίνουν να γράφουν κάπως...παρόμοια. Παλιά ήθελα να γίνω ζωγράφος αλλά τώρα το βλέπω περισσότερο σαν χόμπι.
Τα φιλολογικά μαθήματα μου βγαίνουν φυσικά αλλά έτσι οπως είναι το σύστημα με την παπαγαλία....δεν. Στα θετικά πάλι δεν πολυκαταλαβαίνω τι γίνεται οπότε ούτε αυτά τα σκέφτομαι.
Κάτι που με ενδιαφέρει είναι η ψυχολογία και οι τουριστικές επιχειρήσεις. Μάλλον σε κάτι από αυτά τα δυο προσανατολίζομαι.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα διδάσκω γιατί δεν αντέχω με τα πολλά παιδιά μαζεμένα μαζί. :llol:
Ο μπαμπάς μου επιμένει να γίνω δικηγόρος αλλά πραγματικά όυτε για αυτό υπάρχει περίπτωση.
Τώρα του πού. Το εξωτερικό είναι καλή ιδεα αλλά έχω ένα θέμα με τη νοσταλγία οπότε μάλλον όχι. Εκτός αν πάω με την κολλητή μου.

Σπόιλερ:

Εγώ τελειώνω Κοινωνιολογία Παντείου τώρα σε λίγο κι έχω μια βασική δήλωση να κάνω. Μπορεί δουλειά να μη βρω με τίποτα στο αντικείμενο, όμως και μόνο για την Εγκληματολογία () αξίζει.
Βασικά μπήκα από σπόντα, λόγω μορίων. Στην αρχή σπάστηκα αλλά μετά σκέφτηκα "εγώ ούτως ή άλλως ή σε κάτι σχετικό με γλώσσες θα δουλέψω ή θα πάω για σχέδιο μόδας, ή και τα δύο. Γιατί να μην έχω κι αυτό ως παραπάνω γνώσεις;". Ε και μετά πωρώθηκα με τα μαθήματα κι έκατσα
Τώρα έχω και μια υποτροφία για μεταφράστρια ή φιλόλογος στο Ιταλικό Ινστιτούτο Αθηνών και θα την εκμεταλλευτώ. Θα προσπαθήσω να βρω και ένα καλό ΙΕΚ για σχέδιο μόδας. Κι από δουλειά θα δείξει. Με τρεις γλώσσες και ecdl πιάνω τίποτα?
Για το πανεπιστήμιο καλύτερα να μην αρχίσω. Οι παρατάξεις θα μπορούσαν να λείπουν και η οργάνωση θα ήθελα να είναι καλύτερη. Μου τη δίνει που όλα τα ΤΕΙ έχουν ηλεκτρονικές δηλώσεις μαθημάτων κι εμείς πρέπει να στεκόμαστε ακόμα στην ουρά έξω από τη γραμματεία (η οποία είναι και εντελώς αδιάφορη). Τουλάχιστον στο τμήμα μας υπάρχουν τρελές μούρες-καθηγητές που κάνουν το μάθημα απολαυστικό

Για να σκεφτω...Εγω θελω να σπουδασω ψυχολογια αλλα οχι στην Ελλαδα(Τουλαχιστον αυτο ειναι το ονειρο μου).Θα ηθελα να φυγω για εξωτερικο μολις τελειωσω το Λυκειο.Αν φυσικα οι δικοι μου εχουν τετοια οικονομικη δυνατοτητα.Θα προτιμουσα Αγγλια.Τωρα οσον αφορα αν μου ταιριαζει αυτο το αντικειμενο...Πιστευω πως ναι.Πολλοι μου το εχουν πει και το πιστευω και η ιδια.Εξαλλου μου αρεσει να μελετω τον χαρακτηρα ανθρωπων.Να παρατηρω τις αλλαγες στην συμπεριφορα τους κτλ κτλ....

εγω σπουδαζω στο τει αυτοματισμου... πολυ δυσκολη σχολη επιπεδου πολυτεχνιου αλλα δεν την βαζουν γιατι θα υποβαθμιστουν περισσοτερο τα τει... οσον αφορα το θεμα εργασιας εχει μελλον αλλα οχι παρον... οσο για εξωτερικο μπορεις να βγαλεις πολυ χρημα...

Laverne de Montmorency έγραψε:

Με το θέμα των σπουδών είμαι μπερδεμένη. Έχω διάφορα πράγματα στο μυαλό μου αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα.
Το μεγαλύτερο όνειρό μου είναι να γίνω συγγραφέας. Δεν θυμάμαι αν μου έδωσε κάποιος την ιδέα όταν έγραφα βλακείες στις πρώτες τάξεις του δημοτικού (μετά σταμάτησα να δείχνω αυτά που έγραφα) ή το σκέφτηκα τελείως μόνη μου. Ίσως το ήξερα από πάντα. Βέβαια δεν ξέρω αν γράφω αρκετά καλά για κάτι τέτοιο πάντως δε θα ήθελα να το σπουδάσω γιατί έχω ακούσει ότι στις σχολές συγγραφής μαθαίνουν να γράφουν κάπως...παρόμοια. Παλιά ήθελα να γίνω ζωγράφος αλλά τώρα το βλέπω περισσότερο σαν χόμπι.
Τα φιλολογικά μαθήματα μου βγαίνουν φυσικά αλλά έτσι οπως είναι το σύστημα με την παπαγαλία....δεν. Στα θετικά πάλι δεν πολυκαταλαβαίνω τι γίνεται οπότε ούτε αυτά τα σκέφτομαι.
Κάτι που με ενδιαφέρει είναι η ψυχολογία και οι τουριστικές επιχειρήσεις. Μάλλον σε κάτι από αυτά τα δυο προσανατολίζομαι.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα διδάσκω γιατί δεν αντέχω με τα πολλά παιδιά μαζεμένα μαζί. :llol:
Ο μπαμπάς μου επιμένει να γίνω δικηγόρος αλλά πραγματικά όυτε για αυτό υπάρχει περίπτωση.
Τώρα του πού. Το εξωτερικό είναι καλή ιδεα αλλά έχω ένα θέμα με τη νοσταλγία οπότε μάλλον όχι. Εκτός αν πάω με την κολλητή μου.

Σπόιλερ:

δεν μας έχει βάλει όμως και τίποτα στο φόρουμ να σου πούμε γνώμη.

Θέλω να περάσω Ψυχολογία. Και πιο συγκεκριμένα παιδοψυχολογία και Ψυχανάλυση. Μετά εφηβοψυχολογία.

Νομίζω πως το 'χω αρκετά. Περνάω πολύ χρόνο με μικρά παιδιά και τα καταλαβαίνω αρκετά καλά, τόσο από την παρατήριση της καθημερινότητας των παιδιών, όσο κι από προσωπικές εμπειρίες και βιβλία που έχω διαβάσει. (Έχω μητέρα ψυχολόγο κι έτσι μπόρεσα να βρω πολλά βιβλία , ακόμα και μερικά που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα).

Τώρα για τους γονείς... Η μητέρα μου ποτέ δε μου είπε τι να γίνω, αλλά αφού της μοιάζω σε όλα, μάλλον πήρα και το "γονίδιο" που μου λέει να αγαπάω την ψυχολογία. Σαν να λέμε it's in my blood.
Ο πατέρας μου από την άλλη, πάντα ήθελε να γίνω δικηγόρος, με σκοπό να βγάζω περισσότερα χρήματα. Αλλά η δικηγορία ποτέ δε μου άρεσε ως επάγγελμα και πάντα είχα μια μικρή αντιπάθεια (που μπορεί να την πείτε και απέχθεια και ίσως μίσος :llol: ) για τους δικηγόρους. Άρα δε νομίζω να γίνω κάτι που μισώ.

Οι βάσεις για την ψυχολογία αν θυμάμαι καλά είναι ιδιαίτερα ψηλές. Καλύτερα όμως, δε θα 'χω και πολύ ανταγωνισμό. :llol: Αν και γενικά, πιστεύω πως ο τρόπος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια στην Ελλάδα , παραείναι άθλιος.

Τέλος, δε θέλω με τίποτα να σπουδάσω Ελλάδα. Ίσως να περάσω τα 4 χρόνια της σχολής στην Αθήνα (ναι, Πάντειο) και μετά θα πάω Σκωτία ( αν δε φύγω από την αρχή ).

Γεια σε ολους ειναι το πρωτο ποστ που γραφω. Εγω δεν σταθηκα τοσο τυχερος στις πανελληνιες. Ηθελα να περασω στα τουριστικα επαγγελματα και για λιγο δεν καταφερα την χαμηλοτερη βαθμολογια. Ομως ειμαι σπουδασης σε Επας του ΟΑΕΔ οπου σπουδαζω τουριστικα και μαλιστα κανω και πρακτικη αμοιβωμενη και ασφαλισμενη ασκηση (βεβαια σε ασχετο κλαδο καθως δουλευω σε διοικητικη θεση νοσοκομειου!!!!). Ειμαι απολυτα ικανοποιημενως και συστηνω ανεπιφυλακτα σε καθε ατομο αν νομιζει οτι δεν του βγαινει το σχολιο να κανει αιτηση στον ΟΑΕΔ η εστω αν αποτυχει στις Πανελλαδικες να βρει μια ειδικοτητα που θα του ταιριαζει.

μισουκολογία γιατί λατρεύω την μουσική και ευχομαι να περάσω στην θεσαλλονικη

στρατιωτικος

γιατί βρε αγόρι μου να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου?

οκ, πλάκα κάνω. αν και μισώ τους στρατιωτικούς, δικαίωμα σου να κάνεις ότι θέλεις.

nektarios8 έγραψε:

στρατιωτικος

Αν και δεν θα μπορουσα να το κανω και δεν μου αρεσει κιολας , θα εχεις σιγουρα δουλεια και μισθο !! Πλεον μονο οι στρατιοτικοι και οι αστηνομικοι εχουν σιγουρο μελλον!

Με το καλο σου ευχομαι !