Σας έχει τύχει να κάνετε κάτι και να μην έχετε ακριβώς συναίσθηση αυτού; Δηλαδή, να ενεργείτε, να απαντάτε, να αντιλαμβάνεστε το τι γίνεται γύρω σας αλλά να νιώθετε λες και είστε έξω από το σώμα σας;

Εγώ, την πρώτη φορά που πήγα Λονδίνο, κατά τη διάρκεια της πτήσης και όταν πήγα για ψώνια -είχα τρελαθεί απ'τη χαρά μου εντω μεταξύ...- ένιωθα λες και ήμουν άλλη, ότι δεν ήμουν έγω ακριβώς.

αααααααααα!!!!εγώ το έχω νιώσει αρκετές φορές....μια ήταν όταν ήμουν έξω και έλεγα ασιναρτισίες χορίς να σκέφτομαι...σίγουρα δεν ήμουν εγώ! :|

Βασικά χαζό το παράδειγμα!
Ας πούμε, μία φορά, στο χωριό, ήμουν μπροστά σε ένα τροχαίο που ήξερα έναν που σκοτώθηκε. Τότε δεν καταλάβαινα τι γινόταν γύρω μου. Οι φωνές, οι σειρήνες. Όλα τα ένιωθα λες και ήταν στην τηλεόραση.
Παράξενο!

Μου έχει τύχει αρκετές φορές. Ακόμα και σε άκυρες φάσεις, όταν πχ διαβάζω, ή λιώνω στο pc.

Και εμένα σήμερα!
Είδα τη φάτσα του πρώην μου όμως και ίσως φταίει αυτό!

εμενα μου τυχαινει πολλες φορες στη δουλεια , ουτε καταλαβαινω τι κανω , τα κανω ολα μηχανικα δεν νιωθω και πολλες φορες ξεχνιεμαι , τρωω κολλυματα !! Απο τη βαρεμαρα μαλλον !!

Εμένα κυρίως όταν΄έχω προαίσθημα ότι κάτι θα συμβεί!
Όλα μου φαίνονται ανούσια μπροστά σ'αυτό που περιμένω

Εννοείς να λειτουργώ μηχανικά;Α καθόλου παράξενο φαινόμενο γενικά το κάνω όταν ακούω μουσική όταν είμαι πολύ κουρασμένη οπότε δεν προσέχω όταν μου μιλάνε και όταν πορώνομαι σε κάτι διαγράφω τον εξωτερικό ήχο και αφοσιώνομαι μόνο σε αυτό που κάνω.Πάντως νομίζω πως πρέπει να αρχίσω να το ελέγχω λίγο.

Εγω στο σχολείο σχεδον κοιμάμαι αλλά στο τέλος βλεπω οτι εχω γραψει τα πάντα.
Λες και γράφω στον υπνο μου (περιπου)

ναι εμένα μου είχε συμβεί όταν ήμουν με τους φίλους μου και ανησύχησα πάρα πολύ γιατί ότι έκανα το συνειδητοποιούσα πιο μετά αλλά ευτυχώς δεν εχει επαναληφθεί