Η Αλεξανδρίνα Βικτωρία (Alexandrina Victoria) (24 Μαΐου 1819 – 22 Ιανουαρίου 1901) ήταν Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Αυτοκράτειρα των Ινδιών. Η περίοδος της βασιλείας της διήρκεσε εξήντα τρία χρόνια και υπήρξε η πλέον μακρέτειος στην ιστορία της Γηραιάς Αλβιόνας.

Γενεαλογικά είχε, σχεδόν εξ ολοκλήρου, γερμανική καταγωγή και ήταν η τελευταία εκπρόσωπος στο βρετανικό θρόνο του Βασιλικού Οίκου του Αννοβέρου (Hannoveraner). Ο διάδοχός της, υιός της, Εδουάρδος Ζ΄, ανήκε στο Βασιλικό Οίκο του Σαξ-Κόμπουργκ-Γκότα (Sachsen-Coburg und Gotha).

Η Βικτωρία ήταν η πρώτη Βρετανή μονάρχης που είδε το όνομά της να δίνεται στη χρονική περίοδο της βασιλείας της ενόσω βρισκόταν ακόμη στη ζωή. Μέσα στο διάστημα, που χαρακτηρίζεται ως Βικτωριανή Εποχή, με την έκρηξη της βιομηχανικής επανάστασης και τη σημαντική εδαφική επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας άλλαξαν ριζικά οι οικονομικές και κοινωνικές δομές του Ηνωμένου Βασιλείου.

Μεταξύ των μεγάλων επιτευγμάτων της μοναρχίας της συγκαταλέγονται η θεσμική μεταρρύθμιση προς μια συνταγματικότερη μορφή πολιτεύματος και η επέκταση της Αυτοκρατορίας, η οποία έφτασε στο απόγειο της δύναμής της, διπλασιαζόμενη σε μέγεθος με την προσάρτηση των Ινδιών, της Αυστραλίας, του Καναδά και εδαφών της Αφρικής και του Νότιου Ειρηνικού.

Η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία της Ρωσίας (στα ρωσικά: Великая Княжна Анастасия Николаевна Романова, 18 Ιουνίου 1901 – 17 Ιουλίου 1918 ) ήταν η μικρότερη κόρη του Αυτοκράτορα Νικολάου Β' της Ρωσίας, τελευταίου ηγεμόνα της Αυτοκρατορίας της Ρωσίας, και της συζύγου του, Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα της Έσσης. Αποτελεί μέλος της Δυναστείας των Ρομανώφ.

Η Αναστασία ήταν η μικρότερη αδερφή της Μεγάλης Δούκισσας Όλγας, της Μεγάλης Δούκισσας Τατιάνας και της Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας. Ήταν μεγαλύτερη αδερφή του Αλεξέι Νικολάγιεβιτς, Τσάρεβιτς της Ρωσίας. Θεωρείται πως δολοφονήθηκε μαζί με την οικογένειά της στις 17 Ιουλίου 1918, από δυνάμεις της μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων. Ωστόσο, φήμες που χρονολογούνται από εκείνη την εποχή, επιμένουν για την πιθανή της απόδραση. Κατά περιόδους διάφορες γυναίκες διεκδίκησαν την ταυτότητα της Αναστασίας, τροφοδοτώντας ένα από τα πιο διάσημα μυστήρια του 20ού αιώνα.

Εχεις βιντεο στο σπιτι??
Να σου στειλω τη βιντεοκασετα!!
Και σταματω το σπαμ

Η νομαδική φυλή των Ούννων, ένας νομαδικός τουρκικός λαός έφιππων πολεμιστών μογγολικής καταγωγής που κατοικούσε από τις στέπες της κεντρικής Ασίας στα όρια της Ευρώπης, τον 4ο μ.Χ. αιώνα ξεκίνησε από την Ασία και, προχωρώντας προς τα δυτικά, κατάκλυσε την Ευρώπη κι ερήμωσε πολλές χώρες. Οι πρώτοι Ούννοι είχαν εγκατασταθεί στη Μογγολία τον 2ο π.Χ. αιώνα κι από κει έφτασαν στην περιοχή ανάμεσα στα δύο ποτάμια Ουράλη και Βόλγα. Στα 375 μ.Χ. μια ουννική φυλή προχώρησε στην περιοχή ανάμεσα στο Ντον και Βόλγα και, αφού υπόταξε τους Οστρογότθους και Βησιγότθους, εγκαταστάθηκε τον 4ο αιώνα στην εύφορη κοιλάδα του Δούναβη, ωθώντας τους Βισηγότθους νότια προς το ανατολικό ρωμαϊκό κράτος. Ο αρχηγός των Ούννων Ρουγίλιας οργάνωσε ένα ισχυρό κράτος και άρχισε τις επιδρομές και τις επιθέσεις εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Στα 434 τον Ρουγίλια τον διαδέχτηκε ο Αττίλας, που απαίτησε από το Βυζαντινή Αυτοκρατορία να του δώσει τεράστια χρηματικά ποσά. Στην άρνηση του Βυζαντινού αυτοκράτορα, ο Αττίλας οργάνωσε μια φοβερή εκστρατεία και, κατεβαίνοντας ορμητικά προς τα νότια, κατάστρεψε τη Μυσία, τη Θράκη και την Μακεδονία κι ερήμωσε πάνω από 70 πόλεις. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β' αναγκάστηκε να υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη με το να του παραχωρήσει μεγάλες περιοχές στα νότια του Δούναβη και εφάπαξ 6.000 λίτρες χρυσάφι και να του δίνει κάθε χρόνο 2.100 λίτρες χρυσάφι. Μετά τη νίκη του ο Αττίλας με 700.000 στρατιώτες κατάλαβε τη Γερμανία, μπήκε στη Ρωσία και επιστρέφοντας έφτασε μέχρι τη Γαλατία.
Τα κατά προσέγγιση όρια του κράτους των Ούνων υπό τον Αττίλα.

Έτσι, υπό τον βασιλιά Αττίλα, ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία το 445, μετά τη δολοφονία του αδελφού του, έφτασε το κράτος των Ούννων από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τον ποταμό Ρήνο. Από τον πυρήνα του κράτους, στην ουγγρική πεδιάδα πραγματοποιούσε ο Αττίλας επιδρομές λεηλασίας στα Βαλκάνια, την Ιταλία και τη Γαλατία.

Τον Αττίλα τον αντιμετώπισε στα 451, στα Καταλανικά Πεδία ο Αέτιος, αρχηγός στρατού που τον αποτελούσαν Ρωμαίοι, Γαλάτες, Βουργουνδοί και Βησιγότθοι. Στην περίφημη σύγκρουση, που έμεινε γνωστή στην ιστορία σαν "μάχη των Εθνών", ο Αττίλας νικήθηκε με φοβερές απώλειες. Παρόλα αυτά, συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις του, μπήκε στην Ιταλία κι έφτασε μπροστά στα τείχη της Ρώμης. Επειδή όμως μια φοβερή αρρώστεια αποδεκάτισε το στρατό του, αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να εγκαταλείψει τα μεγαλεπίβολα σχέδιά του. Μετά το θάνατο του Αττίλα στα 452, το κράτος των Ούννων διαλύθηκε και έσβησαν τα ίχνη του στην Ιστορία.

στέφθηκε Αυτοκράτορας μετά το θάνατο του πατέρα του το 1180, αλλά η διακυβέρνηση έμεινε ουσιαστικά στα χέρια της μητέρας του Μαρίας της Αντιοχείας.
Λίγο πριν τον θάνατό του, ο πατέρας του αποφασίζει να κάνει συμμαχικό γάμο με το Γαλλικό στέμμα, και τον παντρεύει στις αρχές του 1180 με την Γαλλίδα πριγκίπισσα Άννα, κόρη του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου του 7ου. Η παρουσία στο πολιτικό προσκήνιο του πρώτου ξαδέρφου του πατέρα του Ανδρόνικου ήταν μοιραία. Ανήμποροι να αντισταθούν στις πολιτικές ραδιουργίες του, μητέρα και γιός μέχρι το 1183 εξοντώθηκαν πολιτικά και αργότερα φυσικά, εν μέσω γενικής αναταραχής στο Βυζαντινό κράτος.

και ψώνιο