Πιστεύετε στη ζωή μετά το θάνατο?
Δικαιολογήστε την απάντησή σας.
Αν ναι, πώς τη φαντάζεστε?

Σιγουρα υπαρχει μπορει το σωμα με τον καιρο να χανεται αλλα η ψυχη παραμενει αιωνια και για μενα τουλαχιστον δεν περιπλανιεται σε ενα μπουντρουμι με καζανια η κοβει βολτες με φραπεδες σε εναν κηπο πιστευω οτι συνεχιζει να υπαρχει γυρω μας απλα εμεις δεν την βλεπουμε και δεν την κατανοουμε γιατι εχουμε χασει το συναισθημα...

Βασικά πιστεύω πως πάμε για λίγο καιρό όπου πάμε, και μετά γυρνάμε εδώ.

Τώρα τι θα γίνει άμα κατασταφεί ο πλανήτης... αυτό είναι άλλο θέμα.

πιστευω αλλα πραγματικα δεν ξερω πως θα ειναι !

σίγουρα υπάρχει και κάτι άλλο απο την άλλην πλευρά!!!!!
βασικά ίσος να θέλω να πιστεύω έτσι!
αλλά ναι θα υπάρχει!!!

εγώ δεν νομίζω... αλλά είναι κατά των απόψεων μου να "πιστεύω" οτιδήποτε.
οπότε τίποτα δεν είναι σίγουρο... ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
η μεταθάνατος ζωή είναι κάτι που δημιούργησε ο άνθρωπος με την φαντασία του, για να χωρέσει κάπου τους φόβους και τις κενές ελπίδες, καθώς και τον εγωισμό του για την άποψη πως είναι κάτι παραπάνω από τα άλλα πλάσματα. αυτό όμως, δεν κάνει απαραίτητο το να μην υπάρχει μεταθάντος ζωή. μπορεί άθελα μας η φαντασία μας να έπεσε πάνω σε κάποια αλήθεια.

Συμφωνω με μερικες απο τις αποψεις του Μαριου.Εγω βασικα δεν πιστευω οτι η ζωη συνεχιζεται.
Το παιρνω το θεμα ρεαλιστικα...

Δεν ξέρω αν υπάρχει μεταθανάτια ζωή αυτό πάντως που καταλαβαίνω είναι πως αυτοί που την εισήγαγαν την ιδέα αυτή φοβούνταν τον θάνατο.Δεν μπορώ να υποστηρίξω πως δεν υπάρχει αλλά ούτε και ότι υπάρχει.Ένα πάντως είναι σίγουρο πως ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο και δεν θέλει να πιστέψει πως μετά θα γίνει ένα με το χώμα.

Εγώ πάντα σκεφτόμουν τη ζωή σαν ένα...διάλειμμα. Οτι η ζωή είναι ένα όνειρο, και μετά ξυπνάς για να ζήσεις αυτό που υπάρχει πραγματικά ή κάτι τέτοιο, αν με πιάνετε :llol: .
Έχω στο μυαλό μου πως όταν πεθαίνουμε απλά αφήνουμε πίσω το θνητό σώμα και περνουμε μια θέση ανάμεσα στα αστέρια, κάπου στο σύμπαν, δεν ξέρω αν σας μπέρδεψα :llol:

Θέλω να πηστευω στην μεταθανατια ζωή είναι πολύ δήσκολο να αποδεχτης τον θάνατο σαν το τέλος